Dance Dance Dance

Poġġejt lil Yuki fis-sit ta’ quddiem u niżżilt it-tieqa beraħ. Bdiet nieżla xita ħafifa, xita li ma tarahiex b’għajnejk, għalkemm l-asfalt beda bil-mod jiswied aktar. U kien hemm riħa ta’ xita. Xi nies tellgħu l-umbrella l-fuq, oħrajn imxew qisu xejn ma kien nieżel. Id imġebbda l-barra setgħet forsi titraċċa ħarira nida. Kienet daqshekk xita fina.

Yuki serrħet minkbejha fuq il-bieba u geddumha fuq idha, għonqha mmejjel , u wiċċha nofsu maħruġ mill-karozza. Żammet dik il-poża għal ftit ħin mhux ħażin, ma tiċċaqlaqx ħlief biex tieħu nifs. Kull moviment żgħir il-fuq segwit minn moviment żgħir l-isfel, l-iċken għolja u l-iċken niżla tan-nifs. Kif jista’ jkun xi ħadd ikun daqshekk fraġli u bla difiża. Minn fejn kont bil-qiegħda, deher li qisu l-iżgħar impatt jista’ jkun biżżejjed biex jaqlagħlha rasha u minkbejha l-barra. Forsi għax għada tifla, għada ma tafx l-ebbusija tal-ħajja, u jien adult, li, mingħajr wisq ħsieb, soffrejt diġa.

‘Hemm xi ħaġa li nista’ nagħmel?’, staqsejt.
‘Mhux wisq,’ qaltli Yuki, tibla’ waqt li tkellmet wiċċha l-isfel. Il-bżieq jnaddfilha griżmejha instema’ jidwi b’ħoss mhux naturali. ‘Ħudni x’imkien kwiet, fejn m’hemmx nies, imma mhux il-bogħod.’

‘Il-baħar?’
‘Fejn trid. Imma ssuqx wisq. Taf inneħħi jekk niċċaqalqu ħafna.’

Tellajtilha rasa u daħħaltha l-ġewwa, attent ħafna qisni qed naqbad bajda, u tellajt it-tieqa san-nofs. U wara bil-mod daqskemm it-traffiku seta’ jagħti, tlaqna lejn il-bajja ta’ Kunifuzu. Pparkjajna l-karozza u mxejna lejn il-baħar, fejn Yuki rremmettiet fuq ir-ramel. Bil-kemm kien hemm xejn fl-istonku, ħlief ftit ċikkulata u meraq. L-aktar mod ta’ tortura biex tneħħi. Il-ġisem jkun fi spażmu, imma ma joħroġ xejn. Tisforza s-sistema sħiħa tiegħek , sakemm l-istonku jiġi għoqda daqs ponn. Mmessaġjatilha daharha. Ix-xita nida kompliet, imma Yuki ma nnutatx.

Glyauughhh.. Għajnejn Yuki imtlew bid-dmugħ hekk kif ppruvat tneħħi aktar.

Ppruvajt ngħinha b’mod fjakk.

Wara għaxar minuti hekk, imsaħtilha ħalqha b’maktur u għattejt il-mandra bir-ramel. Wara, nżommha minn minkbejha, mexxejtha lejn l-eqreb moll. Poġġejna mal-art, daharna ma’ ħajt hekk kif ix-xita bdiet nieżla. Ċċassajna lejn il-mewġ, biż-żangir tal-karozzi fil-West Shonan Causeway fl-isfond. L-unika nies fil-madwar, kienu bil-wieqfa, saqajhom fl-ilma jistadu. Kienu liebsin ġagagi, għajnejhom ffissati x’imkien l-isfel mix-xefaq, bil-qasab mhux mgħawwġa. Ma darux biex jħarsu lejna. Yuki mejlet rasha fuq spalleja, imma ma qalitx kelma. Bil-fors deherna bħal żewġ maħbubin.

Yuki għalqet għajnejha. Tieħu n-nifs tant ħafif, dehret rieqda. Troffi sħaħ ta’ xagħarha mxarrba saru ċappa fuq moħħha, il-ġilda tagħha għada samra mix-xahar li għadda. Imma taħt is-sema msaħħba, Yuki dehret ma tiflaħx. Imsaħt ix-xita u d-dmugħ minn ma’ wiċċha. Ix-xita baqgħet nieżla b’silenzju sħiħ fuq il-baħar bla limitu. Ajruplani tas-Self Defence Force jgħassu għal xi sotto-marin jtiru fuqna, jżanżnu daqs żnażan fis-sħana.

Fl-aħħar, b’rasha għada fuq spalleja, fetħet għajnejha u ħarset lejja b’fok ħafif. Qabdet Virginia Slim mill-but ta’ ġenbejha u xegħlitu. Jew aħjar pruvat ripetutament – bil-kemm kellha saħħa tixgħel sulfarina. Din id-darba m’hemmx lezzjonijiet dwar tipjip mingħandi. Fl-aħħar irnexxielha u waddbet is-sulfarina ‘l hemm. Ħadet żewġ nifsijiet il-ġewwa, u rmietu wkoll. Kompla jaqbad sakemm ix-xita tfietu.

‘L-istonku għadu juġgħak?’ staqsejtha.
‘Xi ftit.’
‘Ejja noqogħdu hekk għal ftit. Int mhux qiegħda tħoss bard hux?’
‘Tajba jien. Ix-xita sabiħa.’

Is-sajjieda kienu għadu transfissati fuq il-Paċifiku. X’kienet il-ġibda lejn is-sajd? Ma jistax ikun sempliċiment li taqbad il-ħut. Forsi waħda minn dawk il-gosti? Bħal tpoġġi bil-qiegħda fuq il-baħar bix-xita nieżla ma’ tifla nervuża ħafna ta’ tlettax –il sena?

‘Sieħbek,’ Yuki ttentat b’mod kawt, b’leħen miksur.
‘Sieħbi?’
‘Iva, dak tal-film.’
‘Ismu propja Gotanda,’ għedtilha. ‘Bħall-istazzjon tal-linja Yamanote. Dak ta’ wara Meguro u qabel Osaki’.
‘Dak qatel dik il-mara’.

Werriċt għajnejja lejn Yuki, b’saħħa. Dehret pallida. In-nifs tagħħha kien irregulari, bħal ruħ mgħarrqa miġbura mill-ilma. X’kienet qed tgħid din it-tifla? Ma rreġistrax.

‘Qatel liema mara?’ staqsejt.
‘Dik il-mara. Dik li kien qiegħed rieqed magħha l-Ħadd fil-għodu.’
Ma ħadtiex. Ma stajtx neħodha. Fuq hiex kienet qed titkellem? Nofsni konxju, tbissimt u għedt, ‘Imma ħadd ma jmut fil-film. Bil-fors int żbaljata.’

‘Mhux fil-film. Fil-ħajja reali. Attwalment qatilha. Rajta’, qaltli Yuki, waqt li qabditli idi. ‘Beżżatni tant li bil-kemm stajt nieħu nifs. Dik il-x’inhi reġgħet ġriet fuqi. Stajt nara l-qtil sħiħ, ċar u akut. Il-ħabib tiegħek qatel dik il-mara. Mhux qiegħda nivvinta. Onestament.’

Is-sinsla nbidlet f’silġa, ma stajtx ntenni kelma. Kollox beda jaqa’ minn postu, jaqa’ l-isfel, mingħajr ma nista’ nagħmel xejn. Ma stajt inżomm xejn.
‘Skużani. Forsi missni m’għedtlek xejn,’qalet Yuki. Ħadet nifs il-barra u telqitli idi. ‘Il-verita onesta hi, li ma nafx. Nista’ nħoss li reali, imma ma nistax inkun veru ċerta jekk hijiex reali jew le. U naf li probabilment se tobgħodni bħal kulħadd għax qiegħda ngħidlek hekk. Imma ma stajtx ma ngħidlekx. Veru mbeżża’. Jekk jogħġbok tirrabjax miegħi. Ma stajtx inżommha. Qiegħda nħossni qisni qiegħda naqa’ biċċa biċċa.’
‘Jien mhux miġnun, mela kkalma u għidli x’rajt,’ għedtilha, waqt li żammejtilha ida.

‘L-ewwel darba li rajt xi ħaġa ċara daqshekk. Fgaha, il-mara tal-film. U poġġa ġisimha fil-karozza, u saq triq twila ħafna. Kienet dik il-karozza Taljana li inti soqt darba. Dik il-karozza tiegħu, le?’

‘Iva, dik il-karozza tiegħu,’ għedtilha. ‘Hemm xi ħaġa iżjed? Ikkalma u erġa’ aħseb. Kull ħaġa li tiġi f’moħħok, żgħira kemm hi żgħira, għidieli. Irrid inkun naf.’
Ħakket rasha tentativament, darbtejn, tlett darbiet. Umbgħad ħadet nifs fil-fond. ‘M’hemmx wisq iżjed. Ir-riħa tal-ħamrija. Pala. Lejl. Għasafar jsaffru. Dak kollox. Faga’ dik il-mara għall-mewt, għabbieha x’imkien fil-karozza, u difinha. Dak kollox. Imma – u din hi l-veru biċċa stramba – il-biċċa kollha ma dehritx selvaġġa jew orribli jew hekk. Lanqas biss dehret bħala delitt. Kienet aktar bħal ċerimonja. Kienet xi ħaġa kwieta, bejn il-qattiel u l-vittma. Imma silenzju stramb ħafna. Bħal qisu ġejja mit-tarf tad-dinja jew xi ħaġa hekk.’

Għalaqt għajnejja. Ħsibijieti ma setgħu jwasslu imkien. Oġġetti u ġrajjiet ġo rasi bdew jitfarrku, jtiru bħal xfafar ġod-dlam. Ma stajtx nemmen x’bdiet tgħid Yuki; ma stajtx ma nemminx x’bdiet tgħid Yuki. Ħallejt kliemha jinżlu ġewwa. Ma kienux fatti. Kienu possibilità. Xejn iżjed, xejn anqas, imma l-forza tal-possibilita kienet qiegħda tkissirni.

Kull assimiljanza ta’ ordni li sirt naf f’dawn l-aħħar ftit xhur ġiet immfarka. Xerred u ferrà, inċertezza, imma kienu f’ordni, u bdew iżommu. Mhux aktar.

Il-possibilità teżisti. U f’dak il-mument li ammettejt dik, xi ħaġa waslet fi tmiemha. Tenaċi daqs qatt qabel, imma deċisiva, għaddiet. Imma x’hiex? Ma stajtx naħseb aktar. Le, mhux issa. Sa dan it-tant, sibt ruħi waħdi għal darb’oħra. Ma’ tifla ta’ tlettax –il sena, fuq bajja bix-xita, disperatament waħdi.

Yuki għafsitli idi.

Kemm damet tagħfasha ma nafx. Id daqshekk żgħira u sħuna kważi lanqas inħasset reali. Il-ħass tagħha kienet qisha aktar ripetizzjoni ċkejkna mill-memorja. Sħuna daqs memorja, imma ma twasslek imkien.

‘Ejja mmorru,’ għedtilha. ‘Se nieħdok id-dar.’

Soqtha lura lejn Hakone. Ħadd minna ma tkellem. Meta s-silenzju sar wisq oppressiv, xegħelt l-isterjo. Kien hemm mużika, imma ma smajtx. Kkonċentrajt fuq is-sewqan. Idejn u saqajn, jbidlu l-gearijiet, steering. Il-wipers sejrin il-fuq u l-isfel b’mod monotonu.

Ma ridtx nara lil Amè, u għalhekk ħallejt lil Yuki fit-taraġ isfel.

‘Aw,’ qaltli Yuki, tħares mit-tieqa tas-sit tal-passiġiera, idejha marbutin u jtertru, ‘m’hemmx għalfejn tibla’ kull ma għedtlek. Jiena kemm rajtha, dak kollox. Bħal m’għedt, ma nafx jekk ġratx realment. Jekk jogħġbok tobogħdnix. Inkella mmut.’

‘Jien ma nobogħdokx,’ għedtilha waqt li tbissimt. ‘U jien mhu se nibla’ xejn, sakemm mhuxbe il-verita. Xi darba trid toħroġ. Iċ-ċpar irid jiċċara. S’hemmhekk naf. Jekk li qiegħda tgħid jkun veru, ikun ifisser li bdejt nieħu idea vaga tal-verita minnek. Tinkwetax. Din xi ħaġa li rrid insib jien stess.’

‘Sejjer tarah?’
‘Dażgur. Insaqsieh jekk hux veru. M’hemmx triq oħra.’

Yuki għolliet spallejha. ‘Int mhux irrabjat għalija?’
‘Le, m’iniex irrabjat għalik, dażgur li le,’ għedtilha. ‘Għaliex għandi nkun irrabjat għalik? Inti m’għamilt xejn ħażin.’

‘Int kont veru persuna twajba,’ qaltli. ‘Qatt ma ltqajt ma’ xi ħadd bħalek’.

‘Għaliex il-passat?’ għedt bejni u bejn ruħi. ‘U jien qatt ma ltqajt ma’ tifla bħalek.’

‘Saħħa,’ qaltli Yuki. U wara tatni ħarsa twila. Dehret bla paċenzja. Qisha riedet iżżid x ħaġa jew taqbadli idi jew tbusni fuq wiċċi.

Imaġni nervużi ta’ possibilità baqgħu jduru ġo rasi t-triq kollha lejn id-dar. Ġiegħelt lili nnifsi niffoka fuq il-mużika bla sens u dawwart l-attenzjoni fuq it-triq ta’ quddiemi. Ix-xita waqfet hekk kif ħriġt mit-Tokyo-Nagoya Expressway, imma ma kelliex enerġija biex nitfi l-wipers sakemm sibt post fejn nipparkja f’Shibuya. Rasi kienet f’diżordni totali. Kelli nagħmel xi ħaġa. U għalhekk bqajt hemm fis-Subaru pparkjata, idi nkullata mar-rota.

* * * * *

Silta minn 'Dance Dance Dance' ta' Haruki Murakami.